Vandaag, 1 december 2021, ontvingen wij het droevige bericht dat de Europese sport en beroepsvisserij helemaal klaar is met d’n Aalscholver.
Reden genoeg om eens even wat dieper in de materie te duiken en te achterhalen wat deze vissertjes nu zo boos maakt dat zelfs het Europarlement zich er mee moet gaan bemoeien.
Voor het verhaal kunnen we het beste even een stapje terug gaan en wel naar de 17de eeuw toen de vissers er ook helemaal klaar mee waren. de Aalscholver kreeg steeds meer voet aan de grond en viste lekker mee met de vissers. Ze bleken er zelf zo goed in te zijn dat de vissers steeds vaker achter het net visten en stampvoetend met pijl en boog en vangnetten de Aalscholvers te lijf gingen. De gevangen Aalscholvers bleken goed te smaken en de vispopulatie herstelde zich in de loop van de tijd. Toen in de jaren 60 van de vorige eeuw het IJsselmeer werd ingepolderd verdween ook een groot deel van het leefgebied van de nog resterende Aalscholvers en kregen ze het pas echt zwaar. Er werden nog maar weinig Aalscholvers gezien in de Nederlandse wateren tot in de jaren 90 van de vorige eeuw de vogel zich plotseling meer liet zien. In 2008 kreeg de Aalscholver het stempel “BESCHERMD” en konden ze pas echt los gaan en doen waar ze goed in zijn, Aalscholvertjes maken en schijnbaar kilo’s vis eten.
En dan is het december 2021 en blijken er alleen al in Nederland ineens100duizenden Aalscholvers zich tegoed te doen aan de visjes die schijnbaar enkel voor de visserij bestemd zijn. Boze vissers dus, die direct eisen dat de beschermende statusstempel van de Aalscholver af wordt gewassen en er vrij op de vogel mag worden gejaagd. De vraag of de aantallen Aalscholvers die in het door hen aangeleverde gemopper kloppen valt te bezien. Immers bestond de Aalscholverpopulatie in 2019 nog maar uit 25.000 broedparen, dan zou deze kolonie dus in 3 jaar tijd wel enorm gegroeid zijn. Daarnaast vangt de Aalscholver zon halve kilo vis per dag wat natuurlijk een hele berg vis is maar staat dat in schril contrast met de ruim 500 miljoen kilo vis die de Nederlandse vissers vangen per jaar. En dan spreken we toch wel over een oneerlijke verdeling.
Wij, de brouwers en liefhebber van d’n Aalscholver bieren, snappen dat de vissers last hebben van deze vogel. Maar zijn we ook erg bang dat wanneer de beschermende status van de Aalscholver verdwijnt de visserij als een kip zonder kop de populatie zo ver heeft uitgedund dat we weer terug bij af zijn. Hopelijk ziet het Europarlement dit ook en vragen ze eerst om een gedegen onderzoek en dus kloppende cijfers.
En ja natuurlijk is het voor ons ook van belang dat de Aalscholver in grote getale blijft bestaan en met hun imposante houding gratis reclame kan blijven maken voor onze heerlijke bieren. Proost!
